Subscribe to RSSArchive for December, 2008:
Iranian Students And Mahmoud Ahmadinejad
To read the full article, click here
http://pajamasmedia.com/blog/iranian-students-slamming-ahmadinejad-goes-viral/
برای اسرائیل گزینه نظامی علیه ایران آخرین و بدترین گزینه است
بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود در اسراییل گفت مطمئن است که اوباما در برابر یک «ایران اتمی» مصمم و جدی است. مِئير جاودانفر تحلیلگر مسایل خاورمیانه معتقد است، نتانیاهو سیاستی را پیش می‌گیرد که مورد قبول آمریکا باشد.
مئیر جاودانفر، ناظر سیاسی مقیم تل‌‌آویو، می‌گوید، از آنجا که برای اسراییل رابطه با آمریکا بسیار مهم
است، بنابراین اسراییل بدون موافقت آمریکا دست به اقدام نظامی علیه ایران نخواهد زد.
دویچه‌وله: آقای جاودانفر، اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو را در مورد انتخاب اوباما به ریاست جمهوری آمریکا و سیاست‌های آینده‌ی آمریکا در برابر ایران چطور ارزیابی می‌کنید؟
مئیر جاودانفر: به نظر من برای آقای بنیامین نتانیاهو مهم است که به دولت باراک اوباما نشان بدهد که تا حدی سیاست‌های دولت او برای حزب لیکود قابل قبول خواهد بود چون علی‌رغم این که حزب لیکود با مذاکره با ایران موافق نیست و آن را یک راه‌حل درازمدت نمی‌بیند، ولی برای دولت اسراییل و برای حزب لیکود، که می‌خواهد در انتخابات بعدی برنده باشد، خیلی مهم است که تا جایی که می‌تواند با دولت آمریکا یک‌صدا باشد. چون اگر بخواهد از الان مخالفت کند، شاید وقتی که برنده شد، این به روابط بین اسراییل و آمریکا صدمه بزند. و می‌دانید که در سیاست خارجی اسراییل، آمریکا نخستین اولویت اورشلیم است.
موضع‌گیری فعلی دولت اسراییل، با توجه به انتخاب اوباما به ریاست جمهوری آمریکا در قبال ایران چطور است؟ فکر می‌کنید منتظر اجرای سیاست‌های اوباما خواهند ماند، یا این که ممکن است خودشان دست به اقدامی علیه ایران بزنند؟
به احتمال زیاد دولت اسراییل منتظر سیاست‌های دولت آمریکا خواهد بود. چون مسئله‌ی ایران با مثلا عراق، که اسراییل در سال ۱۹۸۱ به آنجا حمله کرد، خیلی فرق می‌کند. الان در خاورمیانه، ما چیزی حدود ۱۴۰ هزار سرباز آمریکایی داریم که اگر اسراییل بدون اجازه‌ی آمریکا به ایران حمله کند، آنها در تیررس ایران قرار خواهند گرفت و صدمه‌ی به آنها صدمه‌ای خواهد بود به روابط اسراییل با آمریکا، که برای دولت اسراییل بسیار مهم است. بنابراین به نظر من، به احتمال زیاد دولت اسراییل فعلا با سیاست‌های آمریکا موافقت و آنها را دنبال خواهد کرد. اگر در آینده دولت اسراییل متقاعد شد که ایران واقعا دارد بمب اتمی درست می‌کند و دولت آمریکا نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد، به نظر من این احتمال که دولت اسراییل به ایران حمله کند، افزایش خواهد یافت.
تقسیم قدرت در دولت کنونی اسراییل، الان این اجازه را به دولت می‌دهد که بتواند جلوی تندروها را در این زمینه بگیرد؟
مسایل ایران با مسایل صلح با فلسطینی‌ها و صلح با سوریه‌ای‌ها خیلی فرق می‌کند. مسئله‌ی اتمی ایران، مسئله‌ی فراگیری است که تمام جبهه‌های سیاسی اسراییل بایستی در مورد آن متحد باشند. چون عواقب این مسئله، مخصوصا عواقب حمله به آن، خیلی بزرگ خواهد بود. در حال حاضر دولت اسراییل و اکثریت سیاستمداران بر این عقیده هستند که بایستی به مذاکرات ادامه داد، بایستی به تحریم‌ها ادامه داد، بایستی از آمریکا حمایت کرد و برای اسراییل هنوز گزینه‌ی نظامی بدترین و آخرین گزینه است. این گزینه در آینده تنها در صورتی ممکن است تغییر کند که دولت اسراییل واقعا قانع شود که اولا دولت ایران دارد بمب اتمی می‌سازد و دوما، آمریکایی‌ها هیچ کاری نمی‌توانند بکنند و سوما، دولت اسراییل می‌تواند که عواقب حمله به ایران را تحمل بکند. اگر این سه شرط تحقق پیدا کند، که احتمالش کم است، آن‌وقت به نظر من تندروها در اسراییل و کسانی که از حمله به ایران حمایت می‌کنند برنده خواهند شد.
اگر احتمالا باراک اوباما به حرفی که در مبارزات انتخاباتی‌اش زد عمل بکند و بدون پیش شرط با ایران وارد مذاکره شود، فکر می‌کنید عکس‌العمل دولت اسراییل چه خواهد بود؟
دولت اسراییل شاید ظاهرا مخالفت کند، ولی باطنا و پشت درهای بسته، دولت اسراییل هرکاری که آمریکا بتواند انجام بدهد تا مسئله‌ی هسته‌ای ایران با روش مصلحت‌آمیزی حل شود، برای دولت اسراییل خوب است. به نظر من دولت اسراییل در کلمات و بیان‌هایش شاید شکایت بکند، ولی این کشور یاد گرفته است که در این منطقه، این عمل است که برنده است و اگر دولت آمریکا بتواند با سیاست مذاکرات خودش، اغتشاشات کنونی را در منطقه پایان بدهد، مخصوصا میان ایران و اسراییل، به نظر من دولت اسراییل از این اعمال و سیاست دولت آمریکا حمایت بسیار خواهد کرد.
و اگر بنا باشد چنین مذاکره‌ای بین دولت آمریکا و ایران در هر سطحی صورت بگیرد، فکر می‌کنید آیا اسراییل خواهان سهمی از این مذاکره خواهد بود، مثلا در مورد حمایت ایران از حماس و حزب‌الله؟
بله، برای این که یکی از نقاط مثبت مذاکرات میان ایران و آمریکا این است. الان گروه‌های مختلف دارند وارد قضیه صلح خاورمیانه می‌شوند، ایران دارد وارد این مسئله می‌شود و ایران به‌عنوان یک بازیگر بسیار بزرگ، حضورش در این مذاکرات بسیار مهم است. ولی در عین‌حال نباید فراموش کنیم که اسراییل هم یکی از بازیگرهای بسیار بزرگ است، مخصوصا در مسئله‌ی حماس و حزب‌الله. این دو گروه در مرز اسراییل هستند و فعالیت‌های نظامی و سیاسی می‌کنند و برای دولت اسراییل بسیار مهم است که در این مذاکرات شرکت کند، چون علی‌رغم روابط بسیار مثبت میان اسراییل و آمریکا، وقتی ما داریم راجع به امنیت این کشور حرف می‌زنیم، دولت اسراییل می‌خواهد که خودش مستقیما در تمام مذاکرات شرکت کند تا بتواند از منافع خود دفاع کند و در آینده بتواند برای رسیدن به تفاهم با دولت ایران از این مذاکرات استفاده کند. چون برای دولت اسراییل، کشور ایران یک هم‌پیمان طبیعی است، در نتیجه برای دولت اسراییل بسیار مهم است که تا جایی که باید و شاید بتواند روابط خودش را با مردم ایران و حتا اگر شده با دولت ایران بهتر کند.
مصاحبه‌گر: میترا شجاعی
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,3861554,00.html
Ahmadinejad and The Post Mumbai World
By: Meir Javedanfar
04/12/2008
Yesterday, in a televised speech in Iran, president Ahmadinejad said that the recent attacks in Mumbai were orchestrated by forces from “outside of the region”.
According to the Iranian president the main motive of the attacks was:
“to strain relations between Indian and Pakistan”.
Behind the scenes, what worries the Iranian president more than anything else is that the attacks could strengthen the position of the US and in a lesser extent, Israel, in the region.
Its bad enough that Barack Obama is popular. With tensions rising between two US allies (India and Pakistan), America’s role as mediator in the region is bound to increase. This is the last thing which Iran wants. And in this case, Tehran does not have many other good options. The only other option is if America’s position in Afghanistan is weakened through attacks by Al Qaeda. However this option is equally bad for Iran, because Tehran does not want an emboldened Al Qaeda either. So for now, president Ahmadinejad has to sit and watch. Unlike Iraq and Lebanon, he does not have too much influence in this part of the world.
The other worrying factor for Tehran is that cooperation between New Delhi and Jerusalem may increase as a consequence of the recent terrorist attacks. The Indian government was caught off guard, under equipped and unprepared for the attacks. In a bid to boost its capabilities, it has asked for help from foreign intelligence agencies, including that of Israel.
According to the Daily Telegraph:
“The murder of eight Israeli citizens in the attacks on India has also intensified the already strong bilateral exchanges between the two countries. Indian officials said Israel expertise in striking at its enemies across borders and continents was widely envied.”
With Iran trying to lure India for strategic and economic (sale of gas) purposes, such a scenario is completely against Tehran’s interest.
Last but not least, president Ahmadinejad, like any other politician, has domestic matters to deal with. He must be wondering how is it that despite the biggest terrorist attack since September 11 2001, oil prices are going down, instead of up. With elections looming, this must be his biggest concern.